HARDLOOPKWAALTJES

De meest voorkomende blessures bij hardlopers komen, hoe logisch, voor in de onderste helft van het lichaam. Ook wel de onderste extremiteit genoemd.     

Verschillende structuren kunnen aangedaan zijn, botten, pezen, ligamenten, spieren. Ik zal hier een verdere onderverdeling in maken, maar eerst wil ik de rode vlaggen vermelden. Dat zijn:

Signalen/tekenen die op zich of gecombineerd wijzen op een (mogelijk ernstige), specifieke oorzaak van de klachten en waarvoor aanvullend onderzoek/diagnostiek nodig is. Het beste is dan om naar de huisarts te gaan. 

Bij blessures/sportletsels zijn dit:

• Onbegrepen tekenen of sympotomen na recent trauma
• Belasten is niet mogelijk (asdrukpijn) enige tijd na het trauma
• Recent onverklaard gewichtsverlies ( >5 kg/maand ).
• Langdurig gebruik corticosteroïden 
• Constante pijn die niet afneemt in rust of bij verandering van positie ( constant = 24 uur per dag )
• Kanker in voorgeschiedenis
• Algemeen onwelbevinden
• Nachtelijke pijn ( die aanhoudt als je van houding veranderd bent )
• Uitgebreide neurologische tekenen en symptomen

Botten en gewrichten
Als er met een bot iets mis is, is het meestal goed mis. In het gunstigste geval een kneuzing in een iets minder gunstig geval een botbreuk. 
Een breuk herken je meestal wel. Je hebt pijn, kunt het betreffende lichaamsdeel niet (goed) gebruiken en als het even tegen zit zie je ook aan de buitenkant dat het bot gebroken is. 
Maar toch hoef je het niet altijd te merken. Een stressfractuur oftewel vermoeidheidsbreuk kan ontstaan in alle botten die zwaar belast worden. Bij hardlopen treedt een stressfractuur het vaakst op in de voorvoet, scheenbeen of het kuitbeen.