OORZAKEN VAN BLESSURES


Definitie blessure
Verwonding of kwetsuur die vaak ontstaat tijdens het beoefen van een sport, maar ook veroorzaakt kan zijn door een ongeval of ongeluk (Algemeen Nederlands Woordenboek). 

Maar het maakt eigenlijk weinig uit wat de precieze definitie is, want er geldt maar één ding....... hoe kom je er zo snel mogelijk weer vanaf?


Eerst eens iets over de achtergrond  van blessures. 
Voor de duidelijkheid is er een onderscheid in oorzaken: extern en intern of een combinatie daarvan.
Een externe oorzaak is bv. het struikelen over een stoeprand waarbij je voet blijft hangen en je een knieband scheurt. 

Een interne oorzaak , bv het hebben van een mobiliteitsbeperking in je enkelgewricht waardoor er achillespeesklachten kunnen ontstaan (waarbij het dan overigens een leuke vraag is waardoor die beperking in het enkelgewricht eigenlijk ontstaat). Of een verminderde conditie, minder getraind zijn, mentaal niet lekker in je vel zitten. 

Bij een externe oorzaak is het dus eigenlijk meer dan duidelijk waardoor de blessure ontstaat. Bv. door een trauma of doordat iemand met veel te veel gewicht traint in de fitnesszaal terwijl diegene daar nog helemaal niet klaar voor is.

Bij een interne oorzaak moet je gaan zoeken naar de oorzaak, want die is vaak niet zo duidelijk. Zelfs als het duidelijk lijkt, bv. bij een zweepslag in de kuit, kan de eigenlijke oorzaak waardoor die zweepslag is gebeurd in een heel ander gebied liggen.  

Bij een combinatie van extern/intern zijn er vaak meer oorzaken aan te wijzen. Je hebt. bv. slecht geslapen, daardoor ben je te laat op de training en ga je koud het veld op. Doordat je niet bent uitgeslapen, ben je minder alert, knal je tegen de doelpaal, verstap je jezelf hierdoor en scheur je je enkelbanden. Om zo maar eens een voorbeeld te noemen. 

Er is ook een verschil in het ontstaan van blessures.

Ze kunnen acuut, dus ineens, heel snel, ontstaan. Een voorbeeld hiervan is een zweepslag.
Maar zeker bij hardlopers zijn de blessures vaker chronisch. Die ontstaan na verloop van tijd. Bv. een runners knee. 


Belasting - belastbaarheid
Alles valt of staat met belasting versus belastbaarheid. Belasting is letterlijk of figuurlijk de last of het gewicht wat je draagt. Belastbaarheid is de last (fysiek en mentaal) die je kunt dragen. In een ideale situatie is dit mooi in evenwicht. 

Maar bij veel mensen is dit niet het geval.  Als je in goede conditie bent en je voelt je fit, dan is je algehele belastbaarheid hoog. Je kan tegen een stootje en zal bv. niet zo snel ziek worden.
Maar lokaal (gewrichten, spieren) kan de belastbaarheid toch verminderd zijn, omdat je misschien veel traint doordat je je zo fit voelt en zo ongemerkt toch je gewrichten overvraagt. 

Zaken die je belastbaarheid kunnen verminderen zijn bv. ziekte, stress, vermoeidheid, slaaptekort, overtraining, langdurige periode niet aan beweging/sport doen. 

Algehele belastbaarheid
Als het lichaam stress ervaart reageert het in eerste instantie met de aanmaak van adrenaline. Prima, want daardoor verhoog je, even dramatisch gezegd, je overlevingskansen doordat je reactievermogen vergroot wordt en het maakt de vecht-vluchtreactie mogelijk. 


Na adrenaline komt cortisol. Dit hormoon zorgt ervoor dat je langer alert blijft en langer overeind kunt blijven in stressvolle situaties. 
Als je langdurige stress hebt, en dus meer cortisol aanmaakt, blijft je lichaam langer in de overlevingsmodus staan.
Als dit heel lang of veel te lang duurt kan dit heel vervelende gevolgen hebben........... Bv. vaker dan normaal verkouden en ziek zijn, slecht slapen, gevoeliger worden voor blessures, zwaarder worden. 


Als je een goede algehele belastbaarheid wil hebben, is het dus belangrijk om (langdurige) stres op tijd te tackelen, zodat je cortisol-afgifte ook in balans is.
I know, dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan. Maar op het moment dat jouw algehele belastbaarheid hoog is, ben je al minder vatbaar voor blessures. 


Lokale belastbaarheid
De lokale belastbaarheid is het vermogen van het weefsel om de belasting te kunnen handelen. De lokale belastbaarheid kan verminderd zijn door bv. een trauma, verminderde circulatie (voedingsstoffen) of door een probleem in het bijbehorende segment.  

Een segment ontstaat tijdens de embryonale ontwikkeling. De wervelkolom krijgt dan de verschillende segmenten. Bij elk wervelniveau (bv. de 4e lumbale wervel) hoort een deel van het lichaam met verschillende weefsels). Elk segment heeft dus zijn "eigen" weefsel (spieren, organen, zenuwen etc.) dat via het zenuwstelsel allemaal in verbinding staat met elkaar. 
De achillespees en de kuit zijn bv. gerelateerd aan S1, de eerste sacrale wervel. Het kan dus zijn dat kuitklachten helemaal niet veroorzaakt worden door de kuitspieren an sich, maar door een blokkade in de onderrug. Je voelt de pijn dan niet op de plaats waar het probleem zit maar in een ander deel behorende bij hetzelfde segment. 
Zo kunnen bepaalde klachten van interne organen ook gevoeld worden in een ander deel van het lichaam. Bij een hartinfarct bv. wordt er vaak pijn gevoeld in de linkerschouder/arm en de linkerkant van de hals. Het hart en een deel van de linkerarm hebben dezelfde segmentale oorsprong. 
Pijn die je op een andere plaats voelt dan waar de bron zit, noem je referred pain. 

Een probleem in een segment kan dus invloed hebben op andere weefsels behorende bij dat segment. Als zo'n probleem langer duurt raken er meer weefsels bij betrokken, wordt de doorbloeding minder en kun je meer klachten gaan ervaren. Oké, bij dit segmentale stuk moet ik wel opmerken dat dit (nog) niet wetenschappelijk is onderbouwd. Maar in de praktijk en ook bij blessures van mezelf heb ik gemerkt dat dit mogelijk is en dat behandeling op een andere plaats dan dat de klacht zit een positief effect kan hebben op de blessure. 




De professional
Als een klacht dus al langer bestaat en niet over gaat en je wilt er graag vanaf, dan is het belangrijk om dit door een deskundige te laten beoordelen. Er wordt nog te vaak alleen symptomatisch behandeld. Dit kan prima zijn als het een lokaal probleem betreft. Maar is er meer aan de hand dan heeft zo'n lokale benadering maar een kortdurend effect. De echte oorzaak wordt niet aangepakt, dus de klacht zal in meer of mindere mate aanwezig blijven en zorgen voor ongemak en chagrijn. Dit heeft ook geen positieve impact op het oplossen van je blessure (mentale belasting-belastbaarheid) en zo in het kringetje rond. 

Dusssss......... niet aanmodderen, zorgen voor een goede belastbaarheid en een belasting die je kunt dragen. Gaan klachten niet spontaan over na een week of 4 tot 6, ga dan naar de professional. 

Je kunt zonder verwijzing naar een (sport)fysiotherapeut, manueel therapeut, osteopaat, chiropractor.  Voor de sportarts heb je een verwijzing van de huisarts nodig. 

Bij behandeling van je klacht door een fysiotherapeut zou je binnen 6 keer verbetering moeten gaan merken. Het hoeft nog niet over te zijn, maar je  zou moeten merken dat het "werkt". Is dit niet het geval en blijft de klacht bestaan, dan zou de diagnose heroverwogen mogen worden. Met die kanttekening dat je moet luisteren naar je therapeut en de adviezen opvolgt in het behandeltraject. Dus niet eigenwijs zijn!

 











 









l