OVER MIJ

Hi, ik ben Yvonne en ik had een gruwelijke hekel aan hardlopen ..........

Maar het menselijk lichaam in relatie tot gezondheid en beweging heeft altijd mijn interesse gehad. Vandaar mijn keuze voor de studie fysiotherapie en later de specialisatie kinderfysiotherapie. Van jong tot oud.......... ik geloof in de helende werking van beweging.

Sporten deed ik vroeger al veel en graag (als het maar geen hardlopen was), ik heb een roemrijk badmintonverleden :).
Maar tijdens mijn studententijd kwam een beetje de klad in het sporten en dat heb ik, ondanks af en toe een sportieve uitspatting op de sportschool, een tijdje zo gelaten. 
Na het studeren begon mijn werkende leven en maakte ik nog nauwelijks tijd om sportief bezig te zijn. 
Totdat ik door een vriendin weer werd meegesleurd naar de sportschool en ik de groepslessen herontdekte. 
Ik heb van alles gedaan en voorbij zien komen en na een tijdje dacht ik: ik wil daar voor die groep staan!
Sporten werd zomaar ineens een uit de hand gelopen hobby. Ik heb m'n certificaten behaald voor verschillende programma's van Les Mills en ben groepslessen gaan geven. 

In het dagelijks leven werkte ik als kinderfysiotherapeut, maar ik merkte dat sport mij veel meer voldoening gaf en ik daar verder mee wilde. 
Ik ben toen begonnen met mijn eigen bedrijf" Yvonne Schippers Personal Training". Ik heb dus van mijn hobby mijn werk gemaakt en ben gestopt met de fysiotherapie. 
Maar toch, eens een fysio altijd een fysio, dus die knowhow gebruik ik nog steeds heel graag.
Inmiddels ben ik met veel meer bezig dan alleen personal training. Ik geef small-group-, hardloop- en revalidatietrainingen. Zowel aan volwassenen, kinderen en adolescenten.
Ik help mensen bij leefstijlverandering, geef voedingsadvies- en begeleiding. Ook ben ik nog steeds groepslesinstructeur, m'n eerste liefde, en geef een aantal lessen bodypump per week bij Basic-Fit. 

Maar ik ga even terug naar het hardlopen ........ want daar ben ik ondanks mijn afkeer uiteindelijk toch een keer mee begonnen.
Echt geen idee meer waarom.
Wat ik wel weet is dat ik er snel verslaafd aan was. Een 10 km lopen was mijn doel en dat heb ik snel behaald. Jarenlang was dat een prima afstand voor mij, totdat ik toch een keertje wat verder ging en 15 km liep. Toen was het hek van de dam en en liep ik een paar maanden later m'n eerste halve marathon. Toen dat eenmaal gelukt was vond ik het tijd worden voor een bucketlistdingetje, nl. de marathon...............
Eentje zou ik er gaan lopen, want meer dan genoeg dat hele eind. In 2017 liep ik m'n eerste en dus m'n laatste dacht ik. WRONG!!
Want toen ik na 4 uur over de finish kwam wist ik gelijk, dit ga ik vaker doen.
Dusss..........

HELLO MARATHONVERSLAVING!!

Inmiddels heb ik er drie gelopen (Etten-Leur, New York en Berlijn).
Als het Coronavirus geen roet in het eten had gegooid had ik op 5 april m'n vierde gelopen, in Rotterdam, en op 11 oktober m'n vijfde in Chicago. 
Maar goed, de teller staat dus nog steeds op drie, hopelijk gaat dat in 2021 veranderen.